Neem voor ons gebit, huid en haren. Neem is de naam van een boom die van oorsprong in India en op Sri Lanka voor kwam. In de oude ayurvedische geschriften werd al ca 3000 jaren geleden geschreven over de werking van neem. Hoewel alle delen van de neemboom worden gebruikt in de oude ayurvedische natuurlijke toepassingen, zijn het vooral de bast en het blad, de bloesem en de olie uit de pitten die een goed ondersteunde werking hebben. Hier vindt u een informatief artikel, op persoonlijke titel, over een van de oudste pijlers van de ayurveda : Neem.
Wonderlijke neemboom.

Neembladeren zijn diepgroen en mooi
De oude ayurvedische geschriften waren zeer lovend over de uitwerking van de neemboom. Nu treft men deze bomen ook aan in Australië, Indonesië en West Afrika. De oude Latijnse naam voor neem is “Azadirachta indica”, en deze boom bevat meer dan 35 bioactieve bestanddelen en wordt geroemd om zijn vele toepassingen.
De smaak van neem is ronduit onaangenaam te noemen, zo bitter is het. Daarom is neemtandkrijt ook niet zo aangenaam. Daar moet men aan wennen. Het is scherp en wrang van smaak. Men ‘poetste’ vroeger de tanden met een neemboom takje. Het is in India een natuurlijke tandenborstel voor vele en vele miljoenen mensen.
In de ayurveda werd neemblad als ondersteunende ontgifter gebruikt. Dit omdat neemblad het bloed zou kunnen zuiveren en vrije radicalen neutraliseert. Vroeger werd er thee van gezet, maar de smaak wordt door ons, westerlingen, niet zo gewaardeerd.

Neemblad, neemdrank en neempasta
Als een van de werkingen van neem wordt het effect op de huid genoemd. Het blad helpt ontsmettend, en helpt tegen schimmels en ontstekingen. Daarmee kan dit neemblad voor veel ondersteunende huidaandoeningen gebruikt worden, daarmee worden eczeem, ringwormen, acne en andere huidonzuiverheden genoemd. Het blad wordt dan gedroogd, gemalen en tot pasta verwerkt. En werd vervolgens aangebracht op zweren en huidaandoeningen. In India wordt neem veelvuldig toegepast, hier in het Westen wordt neem nog niet zoveel gebruikt. We kennen het niet.
De neemboom in India.
Ooit hebben we een artikel geschreven over een schooltje in India. Op onze vraag waar we deze school blij mee zouden kunnen maken, was het antwoord snel en duidelijk : een paar neembomen ! Een geschenk waar men in de wijde omgeving blij mee zou zijn. Want voor de gewone huishoudingen in India geldt deze boom als heilig, omdat het ondersteunend tegen veel alledaagse kwaaltjes helpt.
Je zou kunnen zeggen dat hun “dorpsapotheek” op het plein groeit. Eigenlijk is dat wel een grappig idee, om je apotheek op het plein te zien groeien. Er groeien tandenborstels aan, het werkt als insectenwerend middel als je eronder zit, en je gebruikt het als zeep etc. Wie wil er nou niet zo’n boom ? Zelfs Mahatma Gandhi zei tegen zijn volgers om regelmatig het lichaam in smeren met neem, want neem versterkt het immuunsysteem en werkt antibacterieel, wist hij. De kenmerkende geur van neem was ook het kenmerk van de Mahatma.
Ja, nadeel van neem is de geur, het heeft veel zwavelhoudende stoffen in zich. En sommige mensen merken op dat het niet aangenaam ruikt, zeker niet als neem olie. Maar het helpt ondersteund. In vrijwel iedere Indiase huishouding is een flesje neemolie te vinden in de huisapotheek.
Waarom weten we hier niets van die Neem ?
De kennis over soorten planten en hun werking is uit duizenden jaren mondelinge en later ook schriftelijke overlevering ontstaan. Uit duizenden jaren van ervaringen van generatie-op-generatie doorgegeven. En na zovele jaren heeft deze neemboom haar sporen verdiend, en heeft ze vele mensen voorzien van nuttige middelen. Men weet daar veel de natuur als middel. Mede door de traditie van de Ayurveda, een geheel natuurlijke geneeswijze vanuit oude tijden. En nog steeds actueel.