
Maak eens een krachtige weerstandsthee met kurkuma (en andere specerijen)

Kurkuma is een natuurlijk middel, gemaakt van de wortel van de kurkuma-longa plant. Kurkuma is in de ayurvedische gezondheidsleer al ca 10.000 jaren in gebruik. Toch zijn er vaak veel vragen over het gebruik van kurkuma en curcumine. Wat is kurkuma en hoe werkt kurkuma ? Waar komt curcumine ‘opeens’ vandaan ? Wat is eigenlijk curcumine? Wat is eigenlijk precies het verschil tussen kurkuma en curcumine ? Zijn er ook nadelen aan het gebruik van kurkuma en curcumine ? Hier vind je een goed gedocumenteerd informatief artikel over kurkuma longa. Met antwoorden op de vele vragen omtrent kurkuma.
Kurkuma longa is de wortel van een plant. Deze plant groeit het beste in een warme, vochtige omgeving.
Kurkuma en curcumine, een wonder van de natuur
De omstandigheden met optimale groeicondities, voor een goede werking van deze wortel, zijn in India het beste. De zuiverste en best werkende kurkuma komt dan ook hiervandaan. Al eeuwenlang weet men met deze plant om te gaan. Kurkuma behoort tot de geneeskrachtige planten met een lange traditie en een uitstekende ‘staat van dienst’. De oudste geschriften waarin kurkuma longa genoemd worden, zijn 5000 jaren oud. Dit was in de oude Ayurvedische geschriften. Ayur Veda betekent ‘kennis van het leven’.
Kurkuma wordt daar sinds oude tijden gebruikt als natuurlijk, veelzijdig natuurgeneesmiddel. Er bestaan oude geschriften over het slijmoplossende karakter van deze wortel kurkuma, bij ademhalings infecties of problemen. Geschriften over de genezing van wonden, over het verminderen van oedeem, over het verwarmende effect op de gewrichten. Over het versoepelen van de beruchte ochtend stramheid in de gewrichten. En over de uitwerking op ons psychisch welbevinden. Een van de geschriften gaat over dromerige kinderen, die zich niet kunnen concentreren. Kortom, kurkuma werd hoog geacht. Men was blij met dit rijke bezit.
De eerste keer dat kurkuma in het oude Europa beschreven is, is door de Griekse arts Dioskurides. Toch heeft het lang geduurd, eer men hier ook de grote geneeskracht ontdekte. Heden ten dage bestaan er ongeveer 7000 publicaties in verschillende databanken. Men ontdekt steeds meer medicinale werkingen van de werkzame stof kurkuma longa en curcumine.
Kurkuma is een geel/oranje gekleurde wortel. Deze gele kleurstof is de werkzame stof. En deze werkzame stof heet curcumine. Net als bij een tomaat. De rode kleurstof in de tomaat is de werkzame stof, het heet lycopeen. En bij de tomatenpuree hebben ze dit ‘ingedikt’. En is de werkzaamheid aanzienlijk verhoogd.
Wij zijn een paar maal naar Sri Lanka geweest, voor een ayurveda kuur. Natuurlijk hebben we in deze kuur supergezond gegeten, en heb ik er veel tridosha recepten van mee genomen. Toen de kuur voorbij was zijn we nog een weekje op dit eiland gebleven. Onder andere in het oude, van oorsprong Nederlandse, vestingstadje Galle. Daar hebben we het fijn gehad. We hebben er een paar bijzondere recepten ontdekt. Dit heerlijke gerecht is van aardappelen met kokosmelk. En specerijen. Specerijen maken je ingewanden schoon, daarom gebruikt men ze veel in de ayurveda. Dit alles past uitstekend bij elkaar. Veel eet- en leesplezier van dit artikel over aardappel met kokos. Wów !
Er was een geweldige kokkin, daar in Galle. We gingen graag in haar restaurantje eten. Ze kookte zeer
Aardappelen met kokos en geschaafde amandelen
goed vegetarisch. En verkocht kleine kookschriftjes met haar eigen recepten erin opgeschreven. En dit aardappel recept stond er ook in. Het is uitmuntend en mágisch lekker. Aardappelen met kokosmelk en geschaafde amandelen Wów !
Ik maak dit gerechtje graag en vaak. Totdat mijn man roept, als hij voor de zoveelste keer de kruidige geur van dit recept ruikt, ..”..wáááát ? Alwéér ?..”.. Ja, ik ben echt gek op dit simpele gerechtje.
Het is een bijzonder recept, gedeeltelijk ook door de gebruikte specerijen. Ik voeg het recept voor deze ayurvedisch mix even toe.
Eten met specerijen is erg goed voor je lichaam en gezondheid omdat specerijen een tweeledige werking hebben.
Zeker is het belangrijk wat je eet, maar nog belangrijker is hoe je je eten verteert. Want slecht of niet volledig verteerd voedsel laat afvalstoffen achter in je lichaam. En ons lichaam drukt deze steeds dieper naar binnen. De ayurveda noemt dit ‘Ama’. Zo heten deze onverteerde voedselrestjes. Die kunnen tot blokkades of ziekte leiden.
Het is de tijd van de vlierbessen. Vanaf eind augustus tot eind september zie je de prachtige diep paars/zwarte bessen van de vlier hangen. Maar niet iedere struik is de goede vlier, met geneeskrachtige zwarte bessen. Wist je dat je die met die rode steeltjes moet hebben ? De andere zijn soms giftig. Want er zijn ook veel ‘wilde vlierbessen’. Als de winter begint, en de verkoudheden en het grieperige gevoel weer heerst, dan is het fijn om een fles vol met zelf geplukte vlierbessen siroop, sap of een vlierbessen likeurtje in de kast te hebben staan. Het is een van de alleroudste huismiddeltjes. Maar hoe maak je zoiets ? En waarom werken vlierbessen tegen verkoudheid en griep ? Moet je er altijd zoveel suiker in doen ? Hier vind je een kort en goed gedocumenteerd artikel over vlierbessen. (met recepten)
Een vlierstruik is een oer- en oeroude plant. In oude tijden groeide er op iedere boerderij én naast ieder huis wel een vlierstuik. Dit was om ongedierte, insecten en muggen en vliegen uit de huizen te weren.
Vlierbloesem is er in Mei
Hier, in Nederland, plantte men bij het huis en de schuren en andere opstallen een vlierstruik omdat die zou kunnen beschermen tegen vuur, bliksem en boze heksen of tovenaars. Dit hout mocht in die tijd ook niet gebruikt worden voor kinderbedjes, meubels of brandhout.
Het hout had een magische werking, men was er een beetje bang voor. Wist je dat het sprookje van Vrouw Holle naar de vlierstruik is genoemd ? “Holle” komt van “Holunder”. En vlierbessen heten ‘Holunder beeren’ in het Duits.
Vlierstruiken geven bloesem in mei, en geven hun bessen eind augustus en begin september. Dus nú moet je erbij zijn. Nu kun je ze plukken. Hoe ? Dat ga ik je hier uitleggen.
De vlier is een oeroude en geliefde geneeskrachtige plant, en is naar Vrouw Holle genoemd. De thee, uit de gedroogde bloesems in Mei getrokken, werken zweet afdrijvend. En de werking wordt nog versterkt als je ‘vlierbessen thee’ uit een goede drogisterij mengt met lindebloesem thee. Verhouding : half om half.
De vlierbessen met het rode steeltje zijn de goede
De goede vlierstruik, die bessen met een rood steeltje hebben, die moet je hebben. De zwarte bessen van de vlier moet je alleen maar plukken als ze goed zwart en rijp zijn. En je kunt ze alléén gebruiken als ze gekookt zijn. Anders word je er ziek van, rauwe vlierbessen zijn giftig ! En groene vlierbessen zijn zelfs gekookt giftig ! Je moet er dan flink van overgeven en je krijgt heftige diarree.
Maar als ze rijp zijn,.. dan zijn ze enorm rijk aan juist díe flavonen die de celwanden van de haarvaatjes verstevigen en de doorbloeding verbeteren. Het helpt tegen keelpijn, verkoudheid en bij koorts bij een griep. Een voorraadje aanleggen voor de herfst en winter kan dus geen kwaad!
Bovendien bezitten vlierbessen het hoogste gehalte aan ‘seleen’ van alle vruchten die we kennen. Dit is een goed middel tegen radioactiviteit, omdat het zware metalen aan zich bindt en uit het lichaam verwijdert.
Hier vind je een heerlijke oriëntaals smakende sinaasappel salade. Met een exotisch bijzondere smaak. Het is in een paar minuten klaar. Een échte Oriëntaalse fruitsalade met een hele oude achtergrond. We hebben dit recept gevonden in een receptenboek uit de vroege middeleeuwen. Veel eet- en leesplezier van dit leuke korte sinaasappel artikel. Met een gróóts recept van een oriëntaalse sinaasappel salade.
In de zeer vroege Middeleeuwen heeft men de ‘bittere sinaasappel’ ontdekt. Dat heette een Pomerans.
En deze werd vooral therapeutisch gebruikt, men dacht dat deze vrucht erg geneeskrachtig was. Ze kwam uit het Verre Oosten. Lekker kun je een pomerans niet noemen. Ze smaakt bitter, en lijkt daarmee een beetje op onze ‘grape fruits’.
Maar dan nog méér bitter. Het is pas rond het jaar 1200 dat men de ‘echte’ sinaasappel heeft ontdekt, en naar Europa heeft mee genomen. Men noemde ze “de China Appel”. Zo komt onze ‘sinaasappel’ aan haar naam.
Het is geen kunst om snel even een sinaasappel te schillen. Maar je moet even weten hoe je dat het beste kunt doen. Zonder er een knoeiboel van te maken. Eigenlijk is het stom simpel en eenvoudig. Je kunt het vruchtvlees zodanig wegsnijden, zodat er géén witte vliezen meer achterblijven. Met schone partjes als resultaat.
Je hoort veel op radio en televisie over ons immuunsysteem. Met de corona geschiedenis van de laatste jaren achter de rug, werd ‘ons immuunsysteem’ steeds belangrijker. Maar waar zit dit immuunsysteem eigenlijk in ons lichaam. En kun je het zelf ook beïnvloeden. En hoe doe je dat ? En is er over ons immuunsysteem altijd hetzelfde gedacht ? Hier vind je een kort maar krachtig artikel over ons immuunsysteem, en wat je er zelf aan kunt bijsturen.
..”..Vraagje aan Tieneke, van De Geneeskrachtige Keuken. Hallo, we horen op de radio en de tv zóveel
Goed slapen is belangrijk voor ons immuunsysteem
over ons immuunsysteem. Hebben jullie wat méér informatie hierover. Waar zit je immuunsysteem eigenlijk precies ? En kunnen wij er zelf ook iets mee doen ? Dank voor het antwoord. Meneer en Mevrouw C. van der Tuin”..
Dank jullie wel voor jullie vraag. We zullen eens op zoek gaan naar een juist en duidelijk antwoord voor jullie. Als je in onze geschiedenis kijkt, dan zijn er een paar opvallende feiten over ziekte en ons immuunsysteem te vinden.
Het immuunsysteem moet ons beschermen tegen verschillende dingen. Zoals het verwijderen van beschadigd weefsel, tegen ziektekiemen en tegen kwaadaardige cellen die in ons lichaam willen gaan groeien. Het immuunsysteem zorgt ervoor dat schadelijke vreemde stoffen, die ons gezonde weefsel willen aanvallen, uitgeschakeld worden. Zodat ze geen schade aan ons lichaam kunnen toebrengen.
Saffraan, het is een bijzondere specerij. Trouwens het is ook bijzonder duur. En heel erg lekker. Maar wij, als Nederlanders, weten vaak niet zo goed hoe we met saffraan om moeten gaan. We kopen een klein flesje of zakje met een paar rode draadjes erin. En zetten het dan weg. Maar wat is saffraan eigenlijk ? Hoe gebruik je saffraan in de gerechten ? Welke gerechten zijn het lekkerste met saffraan ? Moet je gewoon een paar draadjes in het eten gooien ? Of zijn er nog ándere manieren om de werkzame stoffen uit de saffraan te halen ? Hoe bewaar je saffraan het beste ? Hier vind je een geweldig leuk artikel over de praktische toepassingen van saffraan.
De naam komt van het Arabische woord “asfar”, en dit betekent “geel” of “draadje”. Saffraan werd
Saffraan draadjes uit de “Crocus Sativus”
meegenomen door de Moren vanuit Iran. Want saffraan komt van oorsprong uit Griekenland. Waarschijnlijk uit de bronstijd, want daar werd saffraan voor het eerst gekweekt. Nu komt er ook goede saffraan uit Iran, en ook Spanje en Sardinië produceren saffraan van zeer hoge kwaliteit.
Saffraan draadjes zijn de stamperdraadjes ín een bloem. De krokus. Maar alléén van één soort krokus, de ‘Crocus Sativa’. En de saffraan zijn die rode sprietjes in de bloem. Ze worden met de hand geoogst, een enorm tijdrovend karwij. Daarom is het ook zo duur. En dan hebben we het nog niet over het drogen, dat moet ook zeer zorgvuldig gebeuren. Soms in de zon, soms 30 minuten boven een vuurtje.
Saffraan smaakt uitstekend in rijst gerechten. Hierin wordt het ook het meest verwerkt. De Iraniërs gebruiken de saffraan in hun rijstgerecht ‘polo’. De Spanjaarden in hun ‘paella’. Gôh, deze namen lijken een beetje op elkaar. De Fransen gebruiken saffraan in hun ‘bouillabaisse’. De Italianen in hun ‘risotto alla Milanese’. En de Indiërs in hun ‘biryani rijst’, maar ook in hun zoetigheden en toetjes op basis van melk.
Deze bovenstaande gerechten zijn wereld gerechten. En ik vind rijst inderdaad ook het lekkerste met een beetje saffraan. Maar ook over wit vlees is saffraan smaakvol, kip of ander gevogelte.
Saffraan heeft een beetje een ‘hooi smaak’. Uitdagend, vreemd en iets bitter. Daarom combineert saffraan goed met brood, rijst, vis, witte bonen en aardappelen. Maar saffraan combineert, door het lichte bittertje in de smaak, ook prima met andere licht bittere smaken. Zoals citroenschil, amandelen en rozenknoppen of rozenwater.
Gestoofde saffraan aardappeltjes. Een theelepel saffraan water en een paar draadjes extra. Peper en zout,.. yammie !
door de aardappelen, gebakken of gekookt. Zoals een Spaanse tortilla of Italiaanse gnocchi. Een paar druppetjes of draadjes door de gekookte aardappelen (voor een aardappel salade) maakt de hele salade bijzonder lekker. Evenals de smaakcombinatie van saffraan en avocado en/of ei.
Een aantal jaren geleden was er een arts, die na vergaand onderzoek, tot de conclusie kwam dat gewone voeding een enorme invloed op onze gezondheid heeft. Het eten van verse groenten en fruit is goed voor ons. En het eten van paddenstoelen had een goede invloed op onze algehele immuunsysteem. Dit zijn interessante gegevens. Indertijd keek men er nogal kritisch naar. Klopte zoiets ? Welke invloed kan het eten van paddenstoelen op onze gezondheid hebben ? Beschermen paddenstoelen je écht tegen ernstige ziekte ? Of was deze prima gezondheids tip té gemakkelijk ? En hoe werkt zoiets ? Hier vind je een duidelijk artikel.
Ja, het was in 2012 dat er een boek, over de uitwerking van “gewone voeding” in ons lichaam, op de
Een paddenstoel is een klein wonder van de natuur
markt kwam. Nederland had net een Europees verdrag ondertekend, waarbij het leggen van gezondheidsclaims op gewone voeding en supplementen strikt verboden werd. En daar kon iedereen het mee doen. Geen discussie mogelijk, en gevraagd werden we óók niets. De ‘man in de straat’ wist hier zelfs niets van.
In ditzelfde jaar kwam er een boek uit. “De Voedselzandloper” van Dr. K. Verburgh.
Één van zijn stellingen ging over het eten van paddenstoelen en de uitwerking ervan. Hij beweerde dat het eten van 1 grote champignon (ca 18 gram) per dag de kans op kanker met ca 45% kon verlagen. En dat het eten van zwarte cacao zonder suiker goed voor hart en bloedvaten was. Het was revolutionair.
Tijdens de corona epidemie werd duidelijk dat een slecht voedings patroon méér kans op corona kon geven, dan een goed voedings patroon. Omdat goede voeding één van de belangrijke krachten achter een stevig immuunsysteem bleek te zijn. We keken er van op.
En ook had men ondertussen in Nederland ontdekt dat het eten van paddenstoelen zeer gezond was, en de kans op kanker met 45% kon verlagen. En het maakt niet uit welke soort paddenstoel men at. Ze hebben allemaal een vergelijkbaar beschermend effect. (1). Je zou dus kunnen zeggen dat doodgewone paddenstoelen écht superfood is. Ze bevatten veel ergothioneïne, een krachtige antioxidant die tegen kanker beschermt. Paddenstoelen zijn de rijkste bron voor dit stofje. Mensen die dagelijks paddenstoelen aten waren het beste beschermd door dit stofje. Een interessant gegeven.
Hier staat er een heerlijke ovenschotel klaar. Lekker, simpel en gezond. Met aardappeltjes, met tomaten en olijven en nog een beetje. Hier komt een recept van een ovenschotel waar je niet vanaf kunt blijven. En die regelmatig op jullie tafel te vinden zal zijn. Hier komt een geheim recept voor een heerlijke ovenschotel
Soms ben ik lekker aan het ‘knoeien in de keuken’. Mijn favoriete bezigheid. Eigenlijk zoek ik niets en
Zo ziet het recept eruit,..
denk zo’n beetje over de dingen ná. Mijn hoofd is niet aan het koken, alleen mijn handen. En dan opeens is het BINGO ! En daar staat het dan voor mijn neus. Iets simpels en lekkers. Ergens vandaan, meestal uit mijn ‘recepten opschrijf boekje’. Nja, “opschrijf” is niet het juiste woord. “Snelkrabbel” is een beter woord.
Ooit eens heb ik een prachtige mini agenda gekocht. In 2018. Op een vakantie naar Griekenland. Maar dat was in Juli. En ik had allang een agenda. Maar deze was zó mooi. Met glanzende vogels erop. Een feestelijk agenda boekje. Het is al jaren in gebruik. Dat is nu mijn ideeën boek, beduimeld en vol vlekken, maar met gouden tips, ideeën en recepten. En, natuurlijk, van álles-en-nog-wat aan ideeën voor een blog artikel staan er in dit boekje.
Ik neem het altijd mee, toen we nog ‘gewoon’ met vakantie mochten gaan. En als we langs restaurants liepen en ik kreeg een goed idee om ná te maken. Of we hadden iets heerlijks gegeten. Snel even opkrabbelen in het boekje. Zo komt dit recept ook tot stand. Uit Italié. Ergens in een klein gehuchtje in een dorps restaurantje. Vooraf hebben we een rucola salade met olijfolie, rode wijnazijn (+peper/zout) en grof geraspte Parmezaan krullen gehad. Yammie !
Maar het hoofdgerecht was feest ! Hier komt het recept :
Printversie : Aardappel met tomaat en olijven uit de oven
Koriander, je houdt ervan of je walgt ervan. Deze enige twee opties bestaan er voor koriander. Hoe kan dat eigenlijk ? Maar waar zou India zijn, zonder de pittige diepe smaak van koriander. India is het land dat bekend staat om haar verfijnde specerijen. Toch is koriander geen inheems Indiaas kruid, maar een Mediterrane plant die is mee genomen naar Azië. Koriander is een plant die de geschiedenis heeft veranderd. Wist je dat koriander een kruid én een specerij tegelijk is ? Maar wat is koriander precies ? Kun je het zelf kweken ? Zijn er leuke weetjes over koriander ? En wat zijn eigenlijk de beste combinaties met koriander ? En heeft koriander ook geneeskrachtige uitwerkingen ? Hier vind je het laatste deel van de leuke en veelzijdige 10-delige geneeskrachtige kruiden serie : Koriander.
Vers, jong koriander blad. Oudere koriander planten hebben een geveerde bladsoort
Mijn zus kwam gisteren bij ons eten, en dat was hartstikke gezellig. We hebben ons slap gelachen. Mijn man had, ooit eens toen we uit eten gingen, een schaal bloemkool als toetje besteld. Ná het eten. Hij had nog trek, en de FEBO was te ver lopen. Wát hebben we gelachen, de ober vond het minder grappig. En mijn man ? Die trekt zich zo-wie-zo nergens wat van aan. Die doet precies wat hij wil.
Maar toen er gisteren een beetje koriander op de tafel kwam, zei ze direct. ..”..Gôh, dit spul smaakt naar zeep…”.. Ja, de meningen over koriander zijn zwaar verdeeld. De één vindt het smaken naar een blok zeep en de ander vindt het heerlijk. Hoe komt dat precies? Ik heb het eens opgezocht, men legt uit dat het te maken heeft met ons DNA: “In ons DNA staat beschreven hoe onze eiwitten worden opgebouwd. Onze eiwitten bepalen een hoop, onder andere ook wat we proeven en ruiken.”
Mensen delen een hoop DNA met elkaar, maar er zijn altijd individuele verschillen. We hebben zes miljard genen en die kleine verschillen zorgen voor al die verschillende mensen. Het ligt aan één gen, als je koriander naar zeep vindt smaken. Of gewoon ‘vies’ vindt.
“Op een van onze chromosomen ligt ook het bouwplan voor een smaak- en geurreceptor en die zoekt de stof ‘aldehyde’. Aldehyde is die zeepsmaak, die ze dan proeven in de koriander. Bij sommige mensen staat de gevoeligheid voor die zeepsmaak scherper afgesteld. Hoe kan dit eigenlijk ? Sommige mensen hebben méér smaak receptoren voor die ‘aldehyden’ . En deze zitten ook in zeep, vandaar het waarnemen van de zeepsmaak.
Wist u dat dit ook geldt voor het feit dat kinderen vaak géén spruitjes en witlof lusten. Bij deze kinderen staat de ‘bitter receptor’ veel scherper afgesteld. Zó zit dat.
Kruiden en specerijen waren vroeger véél meer dan alleen smaakmakers. Het is een erg aromatisch en éénjarig kruide. Het is een inheemse plant in het hele Mediterrane gebied en Azíë. In de ayurvedische geneeskunde wordt koriander gebruikt als een digestief. Maar ook staat koriander bekend om haar verkoelende werking in ons lichaam. Het is een plant uit de familie “Apiaceae” en heet in het Latijns ‘Coriandrum Sativum’.